معنی جانور پوستی جنگلی

سمور

جلدی

حارس الغابه

بریه

نحیل

پوستی. (ص نسبی) منسوب به پوست. از پوست. جلدی. قشری.
- کاغذ پوستی یا کاغذ پوست آهو، کاغذی از پوست تنک کرده. قسمی کاغذ شفاف و محکم و شکننده.
- کلاه پوستی،کلاه از پوست بره و بیشتر برنگ سیاه. مقابل کلاه ماهوتی یا مقوائی.
|| پوست فروش. || آنکه پوست کوکنار خورد و این در هند و در ایران قدیماً معمول بوده است. || مرد کاهل و سست. تریاکی.

آلوسیاه جنگلی. [هَِ ج َ گ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کامپوری.

(صفت) منسوب به پوست. ‎ جلدی قشری. یا کلاه پوستی. کلاهی که از پوست بره و بیشتر برنگ سیاه سازند. یا کاغذ پوستی. کاغذی که از پوست نازک (مانند پوست آهو) سازند قسمی کاغذ شفاف و محکم و شکننده، پوست فروش. ‎ -3 آنکه پوست کوکنار خورد (در هند و ایران معمول بوده) . -4 تریاکیافیونی. ‎ -5 تنیلکاهل و سست.

آنکه کلاه پوستی بر سر گذارد.

سیاه بودن رنگ پوست بدن مقابل سفید پوستی.

Heftig, Verrückt, Wild

منسوب به جنگل، آن که در جنگل زندگی می کند. [خوانش: (جَ گَ) (ص نسب.)]

منسوب به پوست، جلدی، قشری، تنبل، کاهل. [خوانش: (ص نسب.)]

وحشی، خودرو

کلاه پشمی چوپان و گالش، کلاه پوستی

851